علمی

1- خواب خود را بهتر کنید

شاید قبلاً به خوبی می‌دانید که کمبود خواب یا خواب بی‌کیفیت می‌تواند خلق و خو و سلامت روانی کلی شما را بدتر کند. با این حال، علاوه بر آن، یک مطالعه در سال 2019 نشان داد که کمبود خواب می تواند حساسیت شما را به درد افزایش دهد. اگر با شرایطی روبرو هستید که باعث سطوح مختلف ناراحتی مزمن می شود، این می تواند مشکل ساز باشد. برای مثال، اگر فیبرومیالژیا خوابیدن را دشوار می‌کند، کمبود خواب تنها درد روز بعد را تشدید می‌کند.

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%DB%8C%E2%80%8C%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%A8%DB%8C

بهداشت اولیه خواب را رعایت کنید. از یک برنامه خواب ثابت پیروی کنید. در طول روز چرت های طولانی نزنید. قبل از خواب از مواد محرک مانند کافئین و صفحه نمایش روشن خودداری کنید.

به دنبال تشکی باشید که شرایط مزمن شما را در خود جای دهد. به عنوان مثال، اگر با درد ناشی از ام اس دست و پنجه نرم می کنید، تشک لاتکس ممکن است مفید باشد. بسته به محل دردتان، می توانید موقعیت های خواب مختلفی را نیز آزمایش کنید.

اگر داروی ضد درد مصرف می کنید، این کار را درست قبل از خواب انجام دهید. اگر داروها را خیلی زود مصرف کنید، ممکن است در نیمه شب از بین بروند و خواب شما را مختل کنند. همچنین می‌توانید از داروهای خواب طبیعی مانند ملاتونین استفاده کنید.

از تکنیک های آرام سازی استفاده کنید. تمرین‌های تنفسی، تمرین‌های تجسم و مدیتیشن‌های اسکن بدن می‌توانند راه‌های مفیدی برای آرام کردن خواب شما باشند.

2- حمایت اجتماعی ایجاد و حفظ کنید

صرف زمان بیشتر با دوستان و خانواده می تواند به شما در مدیریت بهتر درد مزمن کمک کند. معاشرت سیستم عصبی شما را آرام می کند و سطح استرس را کاهش می دهد. همچنین می تواند به کاهش احساس افسردگی و تنهایی کمک کند. با کاهش آن ناراحتی عاطفی، شدت درد شما نیز ممکن است کاهش یابد.

اما اگر به نظر می رسد درد مزمن شما مانع از معاشرت می شود، چه باید بکنید؟ اینجا نکاتی وجود دارد.

از روزهایی که درد کم است، استفاده کنید. اگر علائم شما رو به کاهش است، اجتماعی بودن را در اولویت قرار دهید. این کار ممکن است هم شما و هم دوستانتان را مم کند که انعطاف پذیر باشید، اما هر کاری که می توانید انجام دهید.

دعوت خود را گسترش دهید. به جای اینکه منتظر دعوت بمانید، ابتکار عمل را به دست بگیرید و با خانواده، دوستان و آشنایان ارتباط برقرار کنید. تعاملات درون فردی بهترین تاثیر را بر خلق و خوی شما دارد، بنابراین افراد را برای دیدار به خانه خود دعوت کنید. اگر برای معاشرت بیرون می روید، پیشنهادهایی را ارائه دهید که درد شما را تشدید نکند. برای مثال، اگر از میگرن رنج می برید، ممکن است بخواهید از صدای بلند یا کنسرت اجتناب کنید.

درد مزمن خود را باز کنید. اگر در انجام این کار احساس راحتی می کنید، به دوستان و اعضای خانواده در مورد وضعیت خود و تأثیر درد بر شما اطلاع دهید. اگر به دلیل تشدید درد نیاز به لغو یا زمان‌بندی مجدد برنامه‌ها دارید، آن‌ها آن را شخصی نخواهند گرفت.

به یک گروه پشتیبانی بپیوندید. گروه‌های پشتیبانی آنلاین یا حضوری به شما کمک می‌کنند با افرادی که با مشکلات مشابهی درگیر هستند ارتباط برقرار کنید. این گروه‌ها می‌توانند حمایت اجتماعی ارائه دهند و ممکن است راهبردهای مقابله‌ای جدید را از دیگر اعضا بیاموزید.

در صورت وم از فناوری استفاده کنید. در روزهایی که از درد ناتوان هستید، تماس، پیامک یا چت ویدیویی با دوستان را در نظر بگیرید. ارتباطات مجازی جایگزین مناسبی برای تعاملات چهره به چهره نیستند، اما همچنان می توانند به شما کمک کنند تا با کسانی که دوستشان دارید احساس ارتباط داشته باشید.